Perdana Menteri Malaysia Keenam

Sebagai rakyat Malaysia, kita akan dipimpin seorang Perdana Menteri baru mulai 2 April 2009 ini. Perlantikan beliau, mungkin tidak dipersetujui ramai pihak termasuk diri saya sendiri namun mahu tidak mahu, kita terpaksa memberikan beliau "benefit of the doubt".

Mulai saat tersebut, maka lengkaplah teori RAHMAN sebagai Perdana Menteri. Menjadi Perdana Menteri mahupun Presiden UMNO bukanlah mudah. Tanggungjawabnya besar. Apatah lagi cabaran yang harus dilalui DS Najib sangat banyak. Mulai dari krisis ekonomi negara, krisis kepemimpinan, krisis sosio-ekonomi, krisis perlembagaan, krisis penghakisan kuasa kehakiman, krisis salah guna kuasa dan rasuah serta bermacam-macam lagi. Sekali lihat, sebenarnya semua krisis yang berlaku memerlukan perubahan drastik di dalam dan luar UMNO. Di samping beberapa kontrovesi mengelabungi beliau pada masa yang sama, beliau harus keluar dari bayang-bayang Tun Dr Mahathir dan ayah beliau Allahyarham Tun Razak lalu berdiri sebagai pemimpin dengan identiti tersendiri.

Walaupun begitu banyak tuduhan yang dilemparkan kepada beliau, mahu tidak mahu sebagai orang Islam kita harus berpegang pada prinsip. Andaikata kita memegang prinsip DSAI tidak bersalah selagi tidak dibuktikan bersalah, prinsip yang sama harus diperlakukan kepada DS Najib...beliau tidak bersalah selagi tidak dibuktikan bersalah. Benar, sistem kehakiman tidak telus namun beliau masih seorang beragama Islam. Sebelum kita menuduh sembarangan lebih baik kita menyeru agar sistem kehakiman negara dipulihkan serta menjadi lebih telus dan berkesan. Benar, banyak perkara yang masih belum terjawab dalam kes-kes yang disabitkan dengan beliau namun mahu tidak mahu kita tidak boleh mengikut emosi dan hanya membantai beliau kerana beliau dari parti lawan.

Saya tanpa syak, yakin bahawa parti ini harus dibersihkan dari gelaja rasuah yang mengancam survival parti tersebut. Saya tanpa syak, yakin parti ini hanya akan pulih andaikata pemimpin parti tersebut melihat dengan mata hati dan benar-benar ikhlas untuk memulihkan imej parti tersebut di mata rakyat. Saya tanpa syak, berasa ahli-ahli parti ini harus insaf dan berhenti berasa takbur dengan dominasi parti tersebut di dalam negara. Saya tanpa ragu-ragu merasakan parti ini memerlukan pemimpin yang tulen dan mempunyai jati diri untuk memulihkan imej parti ini. Ahli-ahli ini harus berhenti berlaku sombong dan bermegah diri lagak pahlawan apabila bangsa Melayu kononnya dihina tetapi apabila kezaliman dan maksiat berleluasa berdiam diri seribu bahasa. Sudah sampai masanya kita menghentikan budaya "double standard" tetapi berjuang atas dasar prinsip yang jelas.

Pada pandangan saya, andaikata DS Najib mahu memulihkan imej parti beliau di mata rakyat, beliau harus bersedia melakukan perubahan drastik dalam parti tersebut. Selain dari cadangan yang telah saya kemukakan dalam UMNO Parti Di Persimpangan, ini merupakan peluang keemasan untuk beliau merubah parti tersebut secara habis-habisan. Orang mungkin pikir, cara apa lagi nak bersihkan UMNO nih? Dah tak der jalan keluar parti ini. Golap masa depan kata orang.

Mungkin antara strategi yang beliau boleh ambil ialah menolak sementara waktu untuk menjadi PM selama beberapa bulan untuk merangka strategi dan mengorak langkah untuk membersihkan parti secara total dari amalan korupsi dan rasuah. Biar Timbalan beliau memangku jawatan Perdana Menteri sementara waktu atau Pak Lah dibiarkan memegang jawatan tersebut beberapa bulan lagi. Pada masa yang sama, beliau boleh membersihkan nama beliau dari kes-kes yang dikatakan membabitkan beliau dengan berhadapan secara langsung isu-isu tersebut di mahkamah. Ini kerana media massa antarabangsa sudah mengeluarkan pelbagai tohmahan ke atas beliau dan andaikata tidak diselesaikan hanya akan memburukkan imej negara. Beliau juga harus memulihkan keyakinan rakyat dengan turun padang secara langsung lalu menjawab persoalan-persoalan yang ditimbulkan oleh rakyat melalui forum terbuka. Beliau juga harus menjemput negarawan dan ahli politik dari parti lain duduk berbincang untuk mengatasi isu-isu yang melanda negara. Pada waktu yang sama, Pemangku Perdana Menteri boleh menumpukan perhatian secara langsung kepada pentadbiran negara dan isu ekonomi sejagat tanpa bingung dengan isu yang melanda di dalam parti. Apabila beliau melakukan kesemua tersebut, melalui kapasiti beliau sebagai Presiden UMNO dan bukan Perdana Menteri...mungkin rakyat akan terbuka hati dan yakin UMNO kini ikhlas membersihkan parti tersebut. Mungkin, pada waktu tersebut Pakatan Rakyat akan melihat beliau sebagai pemimpin yang berwibawa dan bukan sebaliknya.

Saya hanya menjalankan tugas saya sebagai rakyat Malaysia memberi cadangan kepada pemimpin negara untuk memperbaiki situasi negara. Keberangkalian besar, cadangan-cadangan saya ini hanya akan tinggal cadangan. Terpulang kepada beliau untuk memilih jalan tersendiri untuk memulihkan parti. Buat masa ini, biarkan saya akhiri dengan ucapan tahniah buat DS Najib kerana dipilih sebagai Presiden UMNO sekaligus akan menerajui negara Malaysia Insya-Allah mulai 2 April ini. Harap DS Najib beristighfar dan melakukan tugas dengan penuh takwa. Marilah kita lihat dan menilai sejauh mana beliau memimpin negara tercinta ini ke arah kesejahteraan, ketenteraman, ketelusan, keadilan dan keamanan.